دلم گرفته ای دوست هوای گریه با من

گراز قفس گریزم کجا روم،کجا من!

کجا روم که راهی به گلشنی ندارم

که دیده برگشودم به کنج تنگنا من

نه بسته ام به کس دل نه بسته کس به من دل

چو تخته پاره بر موج رها رها رها من

زمن هرآن که اودورچودل به سینه نزدیک

به من هر آن که نزدیک از او جدا جدا من

نه چشم دل به سویی نه باده در سبویی

که ترکنم گلویی به یاد آشنا من

زبودنم چه افزود !نبودنم چه کاهد!

که گوید به پاسخ که زنده ام چرا من

ستاره ها نهفتم در آسمان ابری

دلم گرفته،ای دوست هوای گریه با من

نظرات شما عزیزان:

حسین

ساعت15:55---12 مهر 1393

[وب سایت] - [ایمیل]

عجب شعریه، کلی میشه باهاش خواننده شد.
و فقط باید بگویم >زیباست

مینا

ساعت9:35---12 مهر 1393

[وب سایت]

بی بهانه رفتی و من همچنان در انتظارِ ،
بیــــ بهانه آمدنت

رومینـــــــــا

ساعت11:53---11 مهر 1393

[وب سایت]

یه وقتایی،
یه حرفایی،
چنان آتیشت میزنه
که دوست داری فریاد بزنی،
ولی نمیتونی!
دوست داری اشک بریزی،
ولی نمیتونی!
حتی دیگه نفس کشیدنم برات سخت میشه!
تمام وجودت میشه بغضی که نمیترکه،
به این میگن
“درد بی درمون”

الهه

ساعت23:32---10 مهر 1393

[وب سایت]

سلام عسلم وبتون خیلی عالیه
موفق باشی اگ خاستی بفرما بلینکیم همدیگرو
فدای تو آجی گلم میام الان مرسی شمام بیا
پاسخ: سلام گلم ممنون من لینکتون کردم

از نسل آفتاب

ساعت22:34---10 مهر 1393

[وب سایت]

هرگز به دیگران اجازه نده قلم خودخواهی دست بگیرند

دفتر سرنوشت را ورق زنند خاطراتت را پاک کنند

و در پایانش بنویسند قسمت نبود

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: